Class Room Daily Dose Booklet: DDB No: Indian Polity - Tamil Set 05 Answers and Explanations

 MAGME SCHOOL OF BANKING 

Class Room - Daily Dose Booklet

DDB NO: Indian Polity 05 (TAMIL)

1. ஈ. மன்னிப்பு, பரிமாற்றம், நிவாரணம், மீட்டெடுப்பு, ஓய்வு என்பது ஜனாதிபதியின் “மன்னிப்பு” அதிகாரத்தில் உள்ளது.

2. 2. சட்டமன்றங்கள் மற்றும் பாராளுமன்றத்தில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிரதிநிதிகள் வாக்களிப்பது போலல்லாமல், ஜனாதிபதி தேர்தல்களுக்கு வாக்களிப்பதில் கட்சி விப்ஸ் வழங்க முடியாது.

 

3. இ. இந்திய ஜனாதிபதியின் தேர்தல் தொடர்பாக– 1. ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மொத்த வாக்குகளின் மதிப்பு சுமார் 10,98,903 வாக்குகள் ஆகும், ஒவ்வொரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்யும் 708 வாக்குகளைப் பெறுகிறார்கள்.ஒரு சட்ட மன்ற உறுப்பினரின் வாக்கு எண்ணிக்கை அவர் அல்லது அவள் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் மாநிலத்தின் மக்கள் தொகை. 2. ஜனாதிபதி தேர்தலில் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் / சட்ட மன்ற உறுப்பினரின் வாக்குகளின் மதிப்பைக் கணக்கிடும் நோக்கத்திற்காக, 1971 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் மக்கள் தொகை கருதப்படுகிறது

.

4. அ. மக்கள்தொகை புள்ளிவிவரங்கள் மாறும் மற்றும் ஒவ்வொரு ஆண்டும் மாறிக்கொண்டே இருப்பதால், 84 வது அரசியலமைப்பு திருத்தத்தின் மூலம் முடிவு செய்யப்பட்டுள்ளது, 2026 க்குப் பிறகு முதல் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புக்கான மக்கள் தொகை புள்ளிவிவரங்கள் வெளியிடப்படும் வரை (வேறுவிதமாகக் கூறினால், 2031 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு), மக்கள் தொகை 1971 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி மாநிலத்தின் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு இருக்கைகளின் எண்ணிக்கை × 100 இந்த கணக்கீட்டின் எண்ணிக்கை 1971 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி மக்கள்தொகையை குறிக்கும்.

5. அ. மாநிலத்தின் சட்ட மன்ற உறுப்பினரின் வாக்கின் மதிப்பைக் கணக்கிடப் பயன்படுத்தப்படும் சூத்திரம்.

6. அ. இந்திய துணைத் தலைவர் தேர்தலில் மக்களவை மற்றும் மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள் அனைவரும் வாக்களிக்கின்றனர்.

7. அ. இந்திய ஜனாதிபதியின் தேர்தல் உச்சநீதிமன்றத்தால் வெற்றிடமாக அறிவிக்கப்பட்டால், அத்தகைய நீதிமன்றத் தீர்ப்பின் தேதிக்கு முன்னர் ஜனாதிபதி பதவியில் இருக்கும் செயல்கள் செல்லுபடியாகும்.

8. ஈ. அமைச்சரவைக் கூட்டங்களில் கலந்து கொள்ளக்கூடிய அமைச்சர்கள் அமைச்சரவை அமைச்சர், மாநில சுயாதீன பொறுப்பு அமைச்சர், மாநில அமைச்சர், துணை அமைச்சர்.

9. அ. இந்திய ஜனாதிபதியின் தேர்தல் கல்லூரியில் மாநிலங்களவை, மக்களவை, ஈச்சா மாநில விதான் சபை உறுப்பினர்கள் மற்றும் ஒவ்வொரு யூனியன் பிரதேசத்தின் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்கள் உள்ளனர்.

10. இ. பாராளுமன்ற அமைப்பு அமைச்சரவை அரசு என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.இது சட்டமன்றத்திற்கு நிர்வாகியின் கூட்டுப் பொறுப்பை வழங்குகிறது.எனவே “இ” என்பது பதில்.

11. ஆ. அனைத்து அமைச்சர்களும் தவறாமல் சந்தித்து எல்லாவற்றையும் விவாதிப்பது நடைமுறையில்லை என்பதால், (எனவே) அமைச்சரவைக் கூட்டங்களில் முடிவுகள் எடுக்கப்படுகின்றன.அதனால்தான் பெரும்பாலான நாடுகளில் பாராளுமன்ற ஜனநாயகம் பெரும்பாலும் அரசாங்கத்தின் அமைச்சரவை வடிவம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.எனவே “ஆ” என்பது பதில்.

12. அ. நீதித்துறை என்பது அடிப்படை உரிமைகளின் பாதுகாவலர்.

13. அ. அரசியலமைப்பின் 137 வது பிரிவு உச்சநீதிமன்றம் தனது சொந்த தீர்ப்பை அல்லது உத்தரவை மறுபரிசீலனை செய்ய அனுமதிக்கிறது.பிரிவு 130 ஒப்பந்தங்கள், உச்ச நீதிமன்றத்தின் இருக்கை.பிரிவு 138 உச்சநீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பை விரிவுபடுத்தியது.பிரிவு 139 என்பது சில எழுத்துக்களை வெளியிடுவதற்கான உச்சநீதிமன்றத்தில் வழங்கப்படுவதைக் குறிக்கிறது.

14. இ. விருப்பங்களில் கொடுக்கப்பட்டுள்ள செயல்பாட்டாளர்களின் முன்னுரிமையின் வரிசை இந்தியாவின் தலைமை நீதிபதி> மத்திய அமைச்சரவை அமைச்சர்> தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர்> அமைச்சரவை செயலாளர்.

15. இ. உச்சநீதிமன்றத்தின் நீதித்துறை மறுஆய்வு மூலம் சரிபார்க்கப்பட்ட பாராளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களின் சட்டமன்ற அதிகரிப்பு.

16. ஆ. அரசியலமைப்பையும் சட்டத்தையும் நிலைநிறுத்துவதாக இந்திய ஜனாதிபதி சத்தியம் செய்கிறார்.உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் இந்திய அரசியலமைப்பை விசுவாசிப்பதாகவும், சத்தியம் செய்வதாகவும் உறுதிப்படுத்துகின்றனர்.பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் அல்லது நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தங்கள் கடமைகளை உண்மையாக நிறைவேற்றுவதாக சத்தியம் செய்கிறார்கள்.தகவலுக்கான இரகசியத்திற்கு மத்திய அமைச்சர்கள் சத்தியம் செய்கிறார்கள்.

17. ஈ.

18. இ. உச்சநீதிமன்றத்தின் 'நீதித்துறை மறுஆய்வு' செயல்பாடு என்பது சட்டங்களின் அரசியலமைப்பு செல்லுபடியை ஆராய்வதாகும்.நீதித்துறை மறுஆய்வு என்பது சட்டமன்ற மற்றும் நிறைவேற்று நடவடிக்கைகள் நீதித்துறையின் மறுஆய்வுக்கு (மற்றும் செல்லுபடியாகாத) கோட்பாடாகும்.

19. இ. அரசியலமைப்பின் 71 வது பிரிவின்படி, ஒரு ஜனாதிபதி அல்லது துணைத் தலைவரைத் தேர்ந்தெடுப்பது தொடர்பாக அல்லது எழும் அனைத்து சந்தேகங்களும் சர்ச்சைகளும் உச்சநீதிமன்றத்தால் விசாரிக்கப்பட்டு முடிவு செய்யப்படும்.

20. இ. உச்சநீதிமன்றத்தால் 5 வகையான எழுத்துக்கள் வழங்கப்படலாம்.அவை ஆட்கொணர்வு, கட்டளை, தடை, தடைமாற்று, & உரிமைவினா.

21. ஈ. உச்சநீதிமன்றம் முதலில் அதிகார வரம்பைக் கொண்டுள்ளது, அதாவது அ. இந்திய அரசு மற்றும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கு இடையிலான மோதல்கள் தொடர்பாக உச்சநீதிமன்றத்தில் மட்டும் உருவாகக்கூடிய வழக்குகள் ஆ. இந்திய அரசு மற்றும் எந்தவொரு மாநிலமும் ஒன்று பக்கமும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலமும் இ. இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்கள்.

22. ஈ. அரசியலமைப்பைப் பாதுகாக்கவும், பாதுகாக்கவும், நிலைநிறுத்தவும் உச்சநீதிமன்றத்திற்கு அதிகாரம் வழங்கப்படுவதோடு, அரசியலமைப்பிற்கு முரணானது எனக் கண்டறியப்பட்டால் ஒரு சட்டத்தை பூஜ்யமாகவும், வெற்றிடமாகவும் அறிவிக்க அதிகாரம் வழங்கப்படுகிறது.

23. ஈ. உச்சநீதிமன்றத்தின் நீதிபதியை அரசியலமைப்பின் கீழ் நிரூபிக்கப்பட்ட தவறான நடத்தை அல்லது இயலாமை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் மற்றும் இந்திய ஜனாதிபதியின் உத்தரவின் பேரில் மட்டுமே அகற்ற முடியும், மக்களவையில் குறைந்தது 100 உறுப்பினர்கள் கையெழுத்திட்ட அறிவிப்பின் பின்னர் (சபை மக்கள்) அல்லது மாநிலங்களவையின் 50 உறுப்பினர்கள் (மாநில கவுன்சில்) பாராளுமன்றத்தின் ஒவ்வொரு சபையிலும் மூன்றில் ஒரு பங்கு பெரும்பான்மையால் நிறைவேற்றப்படுகிறார்கள்.

24. ஆ. பொது நலன் வழக்கு (PIL) நீதித்துறை செயல்பாட்டுடன் இணைக்கப்படலாம்.நீதித்துறை மறுஆய்வு என்பது நிர்வாக மற்றும் சட்டமன்ற நடவடிக்கைகள் நீதித்துறையின் மறுஆய்வுக்கு உட்பட்ட ஒரு செயல்முறையாகும்.

25. இ. அரசியலமைப்பின் 124 வது பிரிவு, உச்சநீதிமன்றம் ஒரு தலைமை நீதிபதியைக் கொண்டிருக்க வேண்டும், ஏழு நீதிபதிகளுக்கு மேல் இருக்கக்கூடாது.சட்டப்படி நீதிபதிகளின் எண்ணிக்கையை அதிகரிக்க பாராளுமன்றத்திற்கு அதிகாரம் உண்டு.

26. இ. பின்வரும் நடைமுறைகளின்படி இந்திய ஜனாதிபதி உச்சநீதிமன்றத்தின் தலைமை நீதிபதியை நியமிக்கிறார். 1. இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தின் மிக மூத்த நீதிபதியின் பெயரை, இந்திய தலைமை நீதிபதி பதவிக்கு, இந்திய ஜனாதிபதிக்கு இந்திய அரசு முன்மொழிகிறது. 2. இந்திய ஜனாதிபதி உச்சநீதிமன்றத்தின் மற்ற நீதிபதிகள் மற்றும் மாநில உயர் நீதிமன்றங்களின் நீதிபதிகளுடன் கலந்தாலோசித்த பின்னர், இந்த பெயருக்கு ஒப்புதல் அளிக்கிறார்.

27. ஆ. இந்திய அரசியலமைப்பின் 143 வது பிரிவின்படி, இந்திய ஜனாதிபதி சில விஷயங்களில் தனது ஆலோசனையை வழங்குமாறு இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தில் கோரலாம்.இந்த நடைமுறை "ஜனாதிபதி குறிப்பு" என்று அழைக்கப்படுகிறது.

28. ஈ. மையத்திற்கும் மாநிலங்களுக்கும் இடையிலான மோதல்களைத் தீர்மானிக்கும் இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தின் அதிகாரம் அதன் அசல் அதிகார வரம்பிற்குள் வருகிறது. ஒரு நீதிமன்றத்தின் அசல் அதிகார வரம்பு என்பது மேல்முறையீட்டு அதிகார வரம்பிற்கு மாறாக, ஒரு நீதிமன்றத்தின் கீழ் நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை மறுஆய்வு செய்ய அதிகாரம் இருக்கும்போது, முதல் முறையாக ஒரு வழக்கை விசாரிக்கும் அதிகாரம் ஆகும்.பிரிவு 143 இன் கீழ் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள ஆலோசனை அதிகார வரம்பு.மேல்முறையீட்டு அதிகார வரம்பு பிரிவு 132 ன் கீழ் வருகிறது.முடிவுகளை மறுஆய்வு செய்வதற்கும் கீழ் நீதிமன்றத்தின் முடிவுகளின் முடிவுகளை மாற்றுவதற்கும் உயர் நீதிமன்றத்தின் அதிகாரம் இது. அரசியலமைப்பு அதிகார வரம்பில், நீதிமன்றம் அல்லது நீதிபதிக்கு சட்டத்தின் தண்டனையை உச்சரிக்க அதிகாரம் மற்றும் அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது, இது சட்டத்தின் மூலம் உண்மைகளின் அடிப்படையில் வழங்கப்படுகிறது.

29. ஆ. நீதித்துறை மறுஆய்வு மூலம் இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் இறையாண்மை தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது. சட்டமன்ற அமைப்பு முந்தைய எந்தவொரு சட்டத்தையும் மாற்றலாம் அல்லது ரத்து செய்யலாம், மேலும் இது எழுதப்பட்ட சட்டத்தால் (சில சந்தர்ப்பங்களில், ஒரு அரசியலமைப்பு கூட) அல்லது முன்னோடி மூலம் கட்டுப்படாது என்பதும் கருத்து.

30. அ. CJI, நீதிபதி இதயத்துல்லா பின்னர் இந்தியாவின் செயல் தலைவராக ஆனார்.புதிதாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஜனாதிபதி ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு பதவியேற்றபோது, நீதிபதி இதயத்துல்லா இந்தியாவின் தலைமை நீதிபதியாக திரும்பினார். பிரதமர் பகவதி - இந்தியாவின் 17 வது தலைமை நீதிபதி (1985-1986) மெஹர் சந்த் மகாஜன் - ஜம்மு-காஷ்மீர் பிரதமர் 3 வது தலைமை நீதிபதி (1954) • பி.கே.முகர்ஜி - இந்தியாவின் 4 வது தலைமை நீதிபதி (1954-1956)

31. அ. உச்சநீதிமன்றத்தில் தற்காலிக நீதிபதியை நியமிக்க இந்திய அரசியலமைப்பு வழங்குகிறது.உயர்நீதிமன்றத்தின் நீதிபதி ஒருவர் இந்திய தலைமை நீதிபதியால் நியமிக்கப்பட வேண்டிய உச்சநீதிமன்ற நீதிபதியாக நியமிக்க தகுதியானவர்.

32. இ. உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகளின் சம்பளம், பிற கொடுப்பனவுகள், விடுப்பு விடுப்பு, ஓய்வூதியம் போன்றவற்றை தீர்மானிக்க இந்திய அரசியலமைப்பின் 125 வது பிரிவு இந்திய நாடாளுமன்றத்திற்கு விடுகிறது.

33. இ. பதிவு நீதிமன்றம் என்பது ஒரு நீதிமன்றமாகும், அதன் செயல்கள் மற்றும் நடவடிக்கைகள் நிரந்தர நினைவகம் மற்றும் சாட்சியங்களுக்காக பதிவு செய்யப்படுகின்றன.இந்த பதிவுகள் உயர் அதிகாரத்துடன் பயன்படுத்தப்படுகின்றன, அவற்றின் உண்மையை கேள்வி கேட்க முடியாது.இந்திய அரசியலமைப்பு பிரிவு 129 இல் உச்சநீதிமன்றத்தை 'பதிவு நீதிமன்றமாக' ஆக்குகிறது.பிரிவு 215 மாநிலங்களின் உயர் நீதிமன்றங்களை பதிவு நீதிமன்றங்களாக இருக்க அதிகாரம் அளிக்கிறது.

34 ஈ. இந்தியாவில் நீதித்துறை மறுஆய்வு முறை உள்ளது மற்றும் அமெரிக்காவில் நீதி மறுஆய்வு என்பது ஒரு சட்டம் அல்லது ஒப்பந்தத்தின் அரசியலமைப்பை மறுஆய்வு செய்வதற்கான நீதிமன்றத்தின் அதிகாரம் அல்லது ஒரு சட்டம், ஒரு ஒப்பந்தம் அல்லது அரசியலமைப்பு தானே.இங்கிலாந்தில் தீர்ப்பாய அமைப்பு நிர்வாக நீதியின் ஒரு பகுதியாகும்.

35. அ. அரசியலமைப்பின் 137 வது பிரிவு உச்சநீதிமன்றம் தனது சொந்த தீர்ப்பை அல்லது உத்தரவை மறுபரிசீலனை செய்ய அனுமதிக்கிறது. அரசியலமைப்பின் 137 வது பிரிவு 145 வது பிரிவின் கீழ் செய்யப்பட்ட எந்தவொரு சட்டம் மற்றும் விதியின் விதிகளுக்கு உட்பட்டு, இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தால் உச்சரிக்கப்படும் எந்தவொரு தீர்ப்பையும் (அல்லது உத்தரவு) மறுஆய்வு செய்ய அதிகாரம் உள்ளது.பிரிவு 138 - உச்ச நீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பை விரிவுபடுத்துதல்.பிரிவு 139 - அதிகாரங்களின் உச்ச நீதிமன்றத்தில் சில எழுத்துக்களுக்கு ஒப்புதல்.பிரிவு 140 - உச்ச நீதிமன்றத்தின் துணை அதிகாரங்கள்.

36. ஈ. இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் அரசியலமைப்பின் பாதுகாவலராக கருதப்படுகிறது.இது அரசியலமைப்பின் உச்ச அல்லது இறுதி மொழிபெயர்ப்பாளர்.உச்சநீதிமன்றம் வழங்கிய அரசியலமைப்பின் விளக்கம் மதிக்கப்பட வேண்டும்.கவுன்சில் நீதிமன்றம் உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் சட்டமன்றமாகும்.அதாவது இந்திய பார் கவுன்சில்.

37. ஆ. ஒரு மாநிலத்தில் உள்ள உயர்நீதிமன்றம் அல்லது பிற நீதிமன்றத்திலிருந்து எந்தவொரு வழக்கு, மேல்முறையீடு அல்லது பிற நடவடிக்கைகளையும் உயர் நீதிமன்றம் அல்லது வேறு எந்த மாநிலத்திலும் உள்ள பிற சிவில் நீதிமன்றத்திற்கு மாற்ற உச்சநீதிமன்றத்திற்கு அதிகாரம் உள்ளது.

38. ஈ. இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் அரசியலமைப்பின் பாதுகாவலராக கருதப்படுகிறது.இது அரசியலமைப்பின் உச்ச அல்லது இறுதி மொழிபெயர்ப்பாளர்.உச்சநீதிமன்றம் வழங்கிய அரசியலமைப்பின் விளக்கம் மதிக்கப்பட வேண்டும்.

39. இ. பி.என்.பகவதி இந்திய நீதித்துறை முறைக்கு பொதுநல வழக்கு (பிஐஎல்) அறிமுகப்படுத்தப்பட்டபோது இந்தியாவின் தலைமை நீதிபதியாக இருந்தார். பொது நல வழக்கு (PIL) என்ற கருத்து இந்திய அரசியலமைப்பின் 39 A பிரிவில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள கொள்கைகளுக்கு இணங்க, சட்டத்தின் உதவியுடன் உடனடி சமூக நீதியைப் பாதுகாக்கவும் வழங்கவும் உள்ளது.நீதிமன்றத்தில் பொதுஜன முன்னணிகளை ஒப்புக் கொண்ட முதல் நீதிபதிகளில் நீதிபதி பி.என்.பகவதி மற்றும் நீதிபதி வி.ஆர்.கிருஷ்ணய்யர் ஆகியோர் இருந்தனர்.முகம்மது இதயத்துல்லா - இந்தியாவின் 11 வது தலைமை நீதிபதி.இந்தியாவின் துணைத் தலைவராகவும், செயல் ஜனாதிபதியாகவும் பணியாற்றினார்.ஏ.எம்.அஹ்மதி - இந்தியாவின் 26 வது தலைமை நீதிபதி.AMU இன் முன்னாள் துணைவேந்தர் (1994-1997).ஏ.எஸ்.ஆனந்த் - இந்தியாவின் 29 வது தலைமை நீதிபதி (1998-2001).

40. அ. இந்திய அரசியலமைப்பின் 13 வது பிரிவு நீதித்துறை மறுஆய்வு தொடர்பானது.

41. அ. இந்திய அரசியலமைப்பின் 131 வது பிரிவு இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தின் அசல் அதிகார வரம்பைக் குறிக்கிறது.

42. இ. இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 143 உச்சநீதிமன்றத்திற்கு ஒரு ஆலோசனை அதிகார வரம்பை வழங்குகிறது.

43. ஆ. பிரிவு 19 (2) இன் படி, (1) இன் உட்பிரிவில் அ. எதுவும் தற்போதுள்ள எந்தவொரு சட்டத்தின் செயல்பாட்டையும் பாதிக்காது, அல்லது எந்தவொரு சட்டத்தையும் உருவாக்குவதைத் தடுக்காது, அத்தகைய சட்டம் விதிக்கும் வரையில் இந்தியாவின் இறையாண்மை மற்றும் ஒருமைப்பாட்டின் நலன்களுக்காக கூறப்பட்ட துணைப்பிரிவால் வழங்கப்பட்ட உரிமையைப் பயன்படுத்துவதில் நியாயமான கட்டுப்பாடுகள்.

44. இ. இந்திய அரசியலமைப்பில், 'ஹேபியாஸ் கார்பஸ்' என்ற ரிட் வெளியிடும் அதிகாரம் உச்ச நீதிமன்றத்திலும் உயர் நீதிமன்றத்திலும் மட்டுமே உள்ளது. ஆட்கொணர்வின் ஒரு நீதிப்பேராணை என்பது ஒரு நீதிப்பேராணை (நீதிமன்ற உத்தரவு) ஆகும், இது கைது செய்யப்பட்ட ஒருவரை நீதிபதி முன் அல்லது நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டு வர வேண்டும்.ஆட்கொணர்வின் கொள்கை ஒரு கைதியை சட்டவிரோதமாக தடுத்து வைப்பதில் இருந்து விடுவிக்க முடியும் என்பதை உறுதி செய்கிறது.

45. ஈ. இந்திய பெடரல் நீதிமன்றம் ஒரு நீதித்துறை ஆகும், இது 1937 ஆம் ஆண்டில் இந்திய அரசு சட்டம் 1935 இன் விதிகளின் கீழ் இந்தியாவில் நிறுவப்பட்டது, அசல், மேல்முறையீடு மற்றும் ஆலோசனை அதிகார வரம்புடன்.இது இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் நிறுவப்பட்ட 1950 வரை செயல்பட்டது.

46. இ. உயர்நீதிமன்றத்தால் வழங்கப்பட்ட வழக்குகளை உச்ச நீதிமன்றம் பரிசீலிக்க முடியும்.

47. இ. நீதித்துறை மறுஆய்வு என்பது சட்டத்தால் நிறுவப்பட்ட நடைமுறையின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளது.

48. இ. யூனியன் நீதித்துறையின் அதிகாரத்தை பாராளுமன்றத்தின் மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மை மற்றும் பெரும்பான்மை மாநிலங்கள் திருத்தலாம்.

49. ஈ. நீதி என்பது அடிப்படையில் ஒரு தார்மீக, சமூக மற்றும் சட்டக் கருத்தாகும்.

50. ஆ. கொடுக்கப்பட்ட விதி இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தால் வழங்கப்பட்ட நீதிப்பேராணை உரிமைவினாவின் கீழ் வந்தது. குவோ வாரன்டோ (இடைக்கால லத்தீன் “என்ன உத்தரவாதத்தால்?”) என்பது ஒரு தனிமனித எழுத்து ஆகும், அவர்கள் வைத்திருப்பதாகக் கூறும் சில உரிமை அல்லது அதிகாரத்தை (அல்லது “உரிமையை”) பயன்படுத்துவதற்கு அவர்களுக்கு என்ன அதிகாரம் உள்ளது என்பதைக் காட்டுமாறு வழிநடத்தப்படும் நபருக்கு இது தேவைப்படுகிறது.

51. இ. தேசிய நீதி ஆணையத்தை நியமிப்பதற்கு பரிந்துரைக்கப்பட்ட முக்கிய நோக்கம் மிக உயர்ந்த மட்டத்தில் உள்ள நீதிபதிகளை நியமிப்பதில் வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் பக்கச்சார்பற்ற தன்மையைக் கொண்டுவருவதாகும்.

52. ஆ. அரசியலமைப்பைத் திருத்துவதன் மூலம் இந்தியாவில் உச்ச நீதிமன்றத்தில் உள்ள நீதிபதிகளின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கப்பட வேண்டும்.

53. ஈ. கூற்று தவறானது ஆனால் காரணம் உண்மை

54. அ. அரசியலமைப்பின் பிரிவு 124 (3) உச்சநீதிமன்ற நீதிபதியாக நியமிக்க ஒரு நபர் இருக்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைக்கிறது; அ. இந்திய குடிமகன், ஆ. குறைந்தபட்சம் 5 ஆண்டுகளாக எந்தவொரு உயர்நீதிமன்றத்திற்கும் நீதிபதியாக இருந்துள்ளார், அல்லது இ. 10 ஆண்டுகளாக உயர்நீதிமன்றத்தில் வக்கீலாக இருந்து வருகிறார் அல்லது ஜனாதிபதியின் கருத்தில் ஒரு புகழ்பெற்றவர் நீதிபதி.

55. இ. எந்த நீதிபதிகளையும் நீதிமன்ற உச்ச நீதிமன்றத்தில் பாராளுமன்றத்தால் சட்டங்களால் மாற்ற முடியாது.

56. இ. 1950 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 28 ஆம் தேதி, இந்தியா ஒரு இறையாண்மை கொண்ட ஜனநாயகக் குடியரசாக மாறிய இரண்டு நாட்களுக்குப் பிறகு, உச்ச நீதிமன்றம் நடைமுறைக்கு வந்தது. பதவியேற்பு பாராளுமன்ற கட்டிடத்தில் உள்ள இளவரசர்களின் அறையில் நடைபெற்றது, இது இந்தியாவின் பாராளுமன்றத்தையும் வைத்திருந்தது, இதில் மாநில சபை மற்றும் மக்கள் சபை ஆகியவை அடங்கும்.

57. இ. கொடுக்கப்பட்ட வாக்கியம் இரண்டும் சரியானவை.

58. ஆ. இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் அசல், மேல்முறையீடு மற்றும் ஆலோசனை அதிகார வரம்பைப் பெறுகிறது.

59. ஈ. உச்சநீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பு அசல், மேல்முறையீடு மற்றும் ஆலோசனை என வகைப்படுத்தப்படலாம். அசல் அதிகார வரம்பின் கீழ், உச்சநீதிமன்றம் மையத்திற்கும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கும் இடையிலான மோதல்களை அ. தீர்க்க முடியும்; ஆ. ஒருபுறம் மையத்திற்கும் எந்தவொரு மாநிலத்திற்கும் அல்லது மாநிலங்களுக்கும் இடையில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கும் இடையில்; அல்லது இ. இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கு இடையில்.

60. இ. உச்சநீதிமன்றம் முன்னர் தீர்மானித்த வழக்கில் மட்டுமே தனது நிலையை மாற்ற முடியும், அங்கு தேவை ஏற்பட்டால் ஒரு விண்ணப்பத்தில் தன்னை மீறுவதற்கு நல்ல மற்றும் கணிசமான காரணங்களுக்காக அது கருதுகிறது.

61. அ. அடிப்படை உரிமைகளைப் பாதுகாத்தல் என்பது உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றத்தின் பொதுவான அதிகார வரம்பிற்குள் வருகிறது.

62. ஆ. இந்திய உச்சநீதிமன்றம், நாட்டின் உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்களில் உள்ள அனைத்து நடவடிக்கைகளும் ஆங்கிலத்தில் இருக்க வேண்டும் என்று அரசியலமைப்பு வழங்குகிறது.இதை சட்டப்படி மாற்ற பாராளுமன்றத்திற்கு அதிகாரம் உள்ளது, ஆனால் அவ்வாறு செய்யவில்லை.

63. அ. அரசியலமைப்பின் 143 வது பிரிவின் கீழ் நீதிமன்றத்தால் ஆலோசனை அதிகாரத்தை ஜனாதிபதி கோரலாம்.இந்த நடைமுறை "ஜனாதிபதி குறிப்பு" என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் இது நீதிமன்றத்தின் 'ஆலோசனை அதிகார வரம்பு' என்று அங்கீகரிக்கப்படுகிறது.அரசியலமைப்பு பெஞ்சில் அல்லது ஜனாதிபதியின் குறிப்பு குறித்து அதன் ஆலோசனைக் கருத்தைத் தரும் பெஞ்சில் அமர வேண்டிய குறைந்தபட்ச நீதிபதிகளின் எண்ணிக்கை உச்சநீதிமன்றத்தின் மொத்த பலத்தின் ஒரு பாதியாக இருக்க வேண்டும்.

64. ஈ. மாநிலக் கொள்கையின் வழிநடத்தும் கோட்பாடுகள் இந்தியாவின் மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கு வழங்கப்பட்ட வழிகாட்டுதல்கள் / கோட்பாடுகள் ஆகும், அவை சட்டங்களையும் கொள்கைகளையும் உருவாக்கும் போது மனதில் கொள்ள வேண்டும்.இந்திய அரசியலமைப்பின் நான்காம் பாகத்தில் உள்ள இந்த விதிகள் எந்த நீதிமன்றமும் நடைமுறைப்படுத்த முடியாது.

65. ஈ. இந்தியாவில் சட்டத்தின் நீரூற்று ஆதாரம் அரசியலமைப்பு ஆகும், இது சட்டங்கள், வழக்குச் சட்டம் மற்றும் வழக்கமான சட்டங்கள் ஆகியவற்றிற்கு உரிய அங்கீகாரத்தை அளிக்கிறது.சட்டங்கள் பாராளுமன்றம், மாநில சட்டமன்றங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேச சட்டமன்றங்களால் இயற்றப்படுகின்றன. விதிகள், ஒழுங்குமுறைகள் மற்றும் மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகள் மற்றும் நகராட்சி நிறுவனங்கள், நகராட்சிகள், கிராம பஞ்சாயத்துகள் மற்றும் பிற உள்ளாட்சி அமைப்புகள் போன்ற உள்ளூர் அதிகாரிகளால் செய்யப்பட்ட துணை சட்டங்கள், துணை சட்டங்கள் என அழைக்கப்படும் ஒரு பரந்த சட்ட அமைப்பு உள்ளது.இந்த துணை சட்டம் பாராளுமன்றம் அல்லது மாநில அல்லது மத்திய பிராந்திய சட்டமன்றத்தால் வழங்கப்பட்ட அல்லது வழங்கப்பட்ட அதிகாரத்தின் கீழ் செய்யப்படுகிறது.உச்சநீதிமன்றத்தின் முடிவுகள் இந்தியாவின் எல்லைக்குள் உள்ள அனைத்து நீதிமன்றங்களுக்கும் கட்டுப்படுகின்றன.

66. அ. பிரிவு 22 (4), தடுப்புக்காவலுக்கான எந்தவொரு சட்டமும் ஒரு நபரை 3 மாதங்களுக்கும் மேலாக நீண்ட காலத்திற்கு தடுத்து வைக்க அங்கீகரிக்காது என்று கூறுகிறது, தவிர ஒரு ஆலோசனைக் குழு, அல்லது இருந்த அல்லது தகுதியுள்ள நபர்களைக் கொண்ட ஒரு ஆலோசனைக் குழு ஒரு உயர்நீதிமன்றத்தின் நீதிபதிகளாக நியமிக்கப்படுவார், 3 மாத கால அவகாசம் முடிவதற்கு முன்னர் கூற்று செய்துள்ளார், அத்தகைய தடுப்புக்காவலுக்கு போதுமான காரணம் இருப்பதாக அதன் கருத்து உள்ளது.

67. இ. அரசியலமைப்பு உச்சநீதிமன்றத்தின் 129 வது பிரிவின்படி ஒரு நீதிமன்றமாக இருக்க வேண்டும். உச்சநீதிமன்றம் பதிவுசெய்யப்பட்ட நீதிமன்றமாக இருக்கும், மேலும் தன்னை அவமதித்ததற்காக தண்டிக்கும் அதிகாரம் உட்பட அத்தகைய நீதிமன்றத்தின் அனைத்து அதிகாரங்களும் இருக்கும்.

68. இ. உச்ச நீதிமன்றம் முதலில் ஒரு தலைமை நீதிபதியையும் மற்ற ஏழு நீதிபதிகளையும் கொண்டிருந்தது.1985 இல், வலிமை அதிகரித்தது.இது தலைமை நீதிபதியைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் 25 க்கும் மேற்பட்ட நீதிபதிகள் அல்ல.

69. ஈ. நிரூபிக்கப்பட்ட தவறான நடத்தை மற்றும் இயலாமை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் உச்சநீதிமன்ற நீதிபதி அல்லது உயர் நீதிமன்றத்தின் மீது குற்றச்சாட்டு சுமத்தப்படலாம்.

70. ஆ. பொது நலன் வழக்கு (PIL) இந்தியாவில் நீதித்துறை செயல்பாட்டுடன் இணைக்கப்படலாம்.

71. இ. உச்சநீதிமன்றத்தின் பிரத்தியேக அசல் அதிகார வரம்பு இந்திய அரசாங்கத்திற்கும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கும் இடையிலான எந்தவொரு சர்ச்சைக்கும் நீண்டுள்ளது, ஒரு சர்ச்சை சம்பந்தப்பட்டால், சட்டப்பூர்வ உரிமையின் இருப்பு அல்லது அளவு சார்ந்துள்ள எந்தவொரு கேள்வியும் இதில் அடங்கும்.

72. இ. மாநிலங்களுக்கு இடையேயான நதி நீர் தகராறு மற்றும் அரசியலமைப்பின் வரம்பு மீறல் வழக்கில் விருதை மாற்ற உச்சநீதிமன்றத்திற்கு எந்த தீர்ப்பும் இல்லை.

73. அ. 143 வது பிரிவின் கீழ் எந்தவொரு குறிப்பையும் கேட்கும் நோக்கத்திற்காக அமர வேண்டிய குறைந்தபட்ச நீதிபதிகளின் எண்ணிக்கை ஐந்து ஆகும். எந்த நேரத்திலும் ஜனாதிபதியிடம் சட்டம் அல்லது உண்மை குறித்த ஒரு கேள்வி எழுந்துவிட்டது, அல்லது எழக்கூடும் என்று தோன்றினால், இது அத்தகைய இயல்பு மற்றும் பொது முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகும், இது உச்சநீதிமன்றத்தின் கருத்தைப் பெறுவது பயனுள்ளது , அவர் அந்த நீதிமன்றத்தை கேள்விக்கு பரிசீலிக்கலாம், மேலும் நீதிமன்றம் பொருத்தமானது என்று கருதும் விசாரணைக்குப் பிறகு, அதன் கருத்தை ஜனாதிபதியிடம் தெரிவிக்கலாம்.

74. இ. கூட்டாட்சி வழக்குகள் தொடர்பாக உச்சநீதிமன்றம் பிரத்தியேக அதிகார வரம்பைக் கொண்டுள்ளது.

75. ஈ. ஆயுதப்படைகள் தொடர்பான எந்தவொரு சட்டத்தினாலும் அல்லது கீழ் அமைக்கப்பட்ட எந்தவொரு நீதிமன்றம் அல்லது தீர்ப்பாயத்தின் தீர்ப்புக்கு எஸ்சியின் சிறப்பு விடுப்பு மனு அதிகாரம் இல்லை.

76. அ. இந்த விருது மூன்று வகையான மாற்று தகராறு தீர்வுகளுக்கிடையேயான நடுவர், பிணைப்பு, சமரசம் மற்றும் மத்தியஸ்தம்.

77. இ. பிரிவு 131 இன் கீழ், கூட்டமைப்பின் வெவ்வேறு பிரிவுகளுக்கு இடையிலான மோதல்கள் உச்சநீதிமன்றத்தின் பிரத்யேக அசல் அதிகார எல்லைக்குள் இருக்கும். இந்த அரசியலமைப்பின் விதிகளுக்கு உட்பட்டு, உச்சநீதிமன்றம், வேறு எந்த நீதிமன்றத்தையும் தவிர்த்து, இந்திய அரசாங்கத்திற்கும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கும் இடையிலான எந்தவொரு தகராறிலும் அ. அசல் அதிகார வரம்பைக் கொண்டிருக்கும்; அல்லது ஆ. இந்திய அரசுக்கும் ஒருபுறம் எந்த மாநிலத்துக்கும் அல்லது மாநிலங்களுக்கும் இடையில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கும் இடையில்; அல்லது இ. இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கு இடையில்.

78. இ. உச்சநீதிமன்றத்தின் அமைப்பு மற்றும் அதிகார வரம்பை நாடாளுமன்றம் கட்டுப்படுத்த முடியும்.இது அதிகார வரம்பை விரிவாக்க முடியும், ஆனால் அதைக் குறைக்க முடியாது.

79. ஈ. யூனியன் மற்றும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கு இடையிலான எந்தவொரு சர்ச்சையும் இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தின் பிரத்தியேக அசல் அதிகார வரம்புக்கு உட்பட்டது.

80. ஈ. இந்திய உச்சநீதிமன்றம் மாநில அரசுகள் மற்றும் யூ.டி.க்களுக்கு பெண் காவல்துறை அதிகாரிகளை பொது இடங்களில் வெற்று ஆடைகளில் நியமிக்க உத்தரவிட்டது.

81. ஆ. பிரிவு 136 ன் படி, இராணுவ நீதிமன்றம் உட்பட எந்தவொரு நீதிமன்றம் அல்லது தீர்ப்பாயத்திற்கும் எதிராக 'சிறப்பு விடுப்பு மூலம் மேல்முறையீடு' வழங்கப்படலாம்.

82. அ. உச்சநீதிமன்றத்தின் எந்தவொரு நீதிபதியின் அல்லது உயர்நீதிமன்றத்தின் நடத்தை பற்றி விவாதிக்க பாராளுமன்றத்திற்கு அதிகாரம் இல்லை, ஆனால் இது தொடர்பாக நீதிபதியின் பாதுகாப்பு அவரது உத்தியோகபூர்வ கடமைகளுக்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது மற்றும் அவரது தனிப்பட்ட நடத்தைக்கு பொருந்தாது.

83. ஆ. ஐ.நா பொதுச் சபை வரைவுத் தீர்மானத்திற்கு எதிராக வாக்களித்த 39 நாடுகளில் இந்தியாவும் மரண தண்டனையை ரத்து செய்யக் கோரியது.

84. ஈ. FTC களின் ஒரு தனித்துவமான அம்சம் செலவு குறைந்ததாக நிரூபிக்கப்படுவதாகும்.ஏனென்றால், புதிய நீதிமன்றங்கள் அவற்றின் முதல் ஆண்டின் முதல் வழக்குகளை தீர்ப்பதற்கான பிரத்யேக பணிகளைக் கொண்டுள்ளன. சிறிய / சிறிய குற்றங்களுக்காக பதிவுசெய்யப்பட்டவர்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள், அவர்கள் உடனடியாக விடுவிக்கப்படுவார்கள், ஏனெனில் அவர்களில் பெரும்பாலோர் குற்றத்தால் உத்தரவாதமளிக்கப்பட்ட தண்டனையை விட நீண்ட காலத்திற்கு தடைக்கு பின்னால் உள்ளனர்.வெறுமனே, இது சிறைச்சாலை செலவில் பெரும் சேமிப்பைக் குறிக்கிறது.

85. ஆ. பிரிவு 129 ன் படி உச்ச நீதிமன்றம் பதிவு நீதிமன்றமாக இருக்க வேண்டும். உச்சநீதிமன்றம் பதிவுசெய்யப்பட்ட நீதிமன்றமாக இருக்கும், மேலும் தன்னை அவமதித்ததற்காக தண்டிக்கும் அதிகாரம் உட்பட அத்தகைய நீதிமன்றத்தின் அனைத்து அதிகாரங்களும் இருக்கும்.காரணம் என்பது கூற்றின் சரியான விளக்கம் அல்ல.

86. ஆ. அமெரிக்க அரசியலமைப்பின் படி இந்திய அரசியலமைப்பு நீதித்துறை மறுஆய்வை ஏற்றுக்கொண்டது.இந்திய அரசியலமைப்பின் கீழ் பாராளுமன்றம் உச்சத்தில் இல்லை.மையம் மற்றும் மாநிலங்களுக்கு இடையில் அதிகாரம் பிரிக்கப்படும் வகையில் அதன் அதிகாரங்கள் வரையறுக்கப்பட்டுள்ளன. மேலும் உச்சநீதிமன்றம் பாராளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்கள் ஆகிய இரண்டின் சட்டமன்றச் சட்டங்களையும் மறுஆய்வு செய்யும் அதிகாரத்தை ஒப்படைக்கும் ஒரு நிலைப்பாட்டைக் கொண்டுள்ளது.இது அரசியலமைப்பின் கீழ் நீதித்துறை மறுஆய்வுக்கான சக்திவாய்ந்த கருவியாக நீதிமன்றத்தை வழங்குகிறது.

87. ஈ.

88. ஈ. இந்தியாவின் அனைத்து நீதிமன்றங்களிலிருந்தும் உச்ச நீதிமன்றம் உச்ச நீதிமன்றம். இது (i) அரசியலமைப்பின் விளக்கம் சம்பந்தப்பட்ட வழக்குகளில் மேல்முறையீடுகளைக் கேட்கிறது- சிவில், கிரிமினல் அல்லது வேறு (பிரிவு 132) (ii) எந்தவொரு அரசியலமைப்பு சிக்பிரிவுயும் பொருட்படுத்தாமல் சிவில் வழக்குகள் (பிரிவு 133) (iii) எந்தவொரு அரசியலமைப்பு சிக்பிரிவுயும் பொருட்படுத்தாமல் குற்றவியல் விஷயங்கள் (134)).தவிர, சில வழக்குகளில் மேல்முறையீடு செய்ய உச்ச நீதிமன்றம் சிறப்பு விடுப்பு வழங்கலாம் (136).சட்டத்தின் எந்தவொரு கேள்விக்கும் அல்லது பொது முக்கியத்துவம் வாய்ந்த உண்மைக்கும் உச்சநீதிமன்றம் ஆலோசனைகளை வழங்குகின்றது.உச்சநீதிமன்றத்தின் முடிவு இந்தியாவின் எல்லைக்குள் உள்ள அனைத்து நீதிமன்றங்களுக்கும் கட்டுப்படுகிறது. எவ்வாறாயினும், உச்சநீதிமன்றம் அதன் முந்தைய முடிவுக்கு கட்டுப்படவில்லை, அது ஒரு பிழை செய்தது அல்லது பொது நலனுக்கு தீங்கு விளைவித்தது என்று உறுதியாக நம்பினால் அது வேறு முடிவுக்கு வரலாம்.

89. அ. அரசியலமைப்பின் 44 வது பிரிவு நாட்டில் உள்ள அனைத்து குடிமக்களுக்கும் ஒரே மாதிரியான சிவில் குறியீடு இருப்பதைப் பற்றி கூறுகிறது. ஒவ்வொரு உயர்நீதிமன்றத்திற்கும் அதன் அதிகார எல்லைக்குள் எந்தவொரு நபருக்கும் வழங்க அதிகாரம் உண்டு, ஆட்கொணர்வு, கட்டளை, தடைசெய்யப்பட்ட உத்தரவாதங்கள் மற்றும் இந்திய சான்றிதழ் உச்சநீதிமன்றம் உள்ளிட்ட பல்வேறு நீதிப்பேராணைகளை 1950 ஜனவரி 28 அன்று நிறுவப்பட்டது.இது மிக உயர்ந்த நீதி மன்றமாகும். 

90. அ. இந்திய அரசியலமைப்பின் 124 அ. பிரிவு, “இந்தியாவின் ஒரு தலைமை நீதிபதியைக் கொண்ட இந்திய உச்சநீதிமன்றம் இருக்க வேண்டும், மேலும் சட்டப்படி பாராளுமன்றம் ஒரு பெரிய எண்ணிக்கையை நிர்ணயிக்கும் வரை, மற்ற ஏழு நீதிபதிகளுக்கு மேல் இல்லை”.தற்போது உச்சநீதிமன்றத்தில் முப்பத்தொன்று நீதிபதிகள் (ஒரு தலைமை நீதிபதி மற்றும் பிற முப்பது நீதிபதிகள்) உள்ளனர்.பிரிவு 315 இன் கீழ் UPSC ஒரு தலைவர் மற்றும் இந்திய ஜனாதிபதியால் நியமிக்கப்பட்ட பிற உறுப்பினர்களைக் கொண்டுள்ளது.ஆணைக்குழுவின் வலிமையைக் குறிப்பிடாமல் அரசியலமைப்பு இந்த விஷயத்தை ஜனாதிபதியின் விருப்பப்படி விட்டுவிட்டது, அதன் அமைப்பை தீர்மானிக்கிறது.

.91. ஆ. ஒரு அடிப்படை உரிமையை அமல்படுத்துவது தொடர்பான கேள்வி சம்பந்தப்பட்டால் மட்டுமே, PIL (பொது நலன் வழக்கு) நீதிப்பேராணை மனு 32 வது பிரிவின் கீழ் உச்ச நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்ய முடியும்.பிரிவு 226 இன் கீழ், ஒரு அடிப்படை உரிமை சம்பந்தப்பட்டதா இல்லையா என்பதை உயர் நீதிமன்றத்தில் நீதிப்பேராணை மனு தாக்கல் செய்யலாம்.எனவே, இது மேல்முறையீட்டு அதிகார வரம்பிற்குள் வருகிறது.

92. ஆ. இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தின் அசல் அதிகார வரம்பு இந்திய அரசுக்கும் இந்திய மாநிலங்களுக்கும் இடையில் அல்லது இந்திய அரசுக்கும் பக்கவாட்டு மாநிலங்களுக்கும் இடையில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்கள் அல்லது வெவ்வேறு மாநிலங்களுக்கிடையேயான வழக்குகள் அல்லது பல்வேறு மாநிலங்களுக்கு இடையிலான வழக்குகள் வரை நீண்டுள்ளது.

93. ஈ. அமெரிக்க நீதிமன்ற அமைப்பு இரண்டு நிர்வாக ரீதியாக தனித்தனி அமைப்புகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது, கூட்டாட்சி மற்றும் அரசு, இவை ஒவ்வொன்றும் அரசாங்கத்தின் நிர்வாக மற்றும் சட்டமன்ற கிளைகளிலிருந்து சுயாதீனமாக உள்ளன. இந்திய அரசியலமைப்பின் தனித்துவமான அம்சங்களில் ஒன்று என்னவென்றால், ஒரு கூட்டாட்சி முறையை ஏற்றுக்கொண்டாலும், அந்தந்த துறைகளில் மத்திய சட்டங்கள் மற்றும் மாநில சட்டங்களின் இருப்பு இருந்தபோதிலும், இது பொதுவாக யூனியன் மற்றும் மாநில சட்டங்களை நிர்வகிக்க நீதிமன்றங்களின் ஒற்றை ஒருங்கிணைந்த அமைப்புக்கு வழங்கியுள்ளது.முழு நீதித்துறை அமைப்பின் உச்சியில், இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் கீழே உள்ளது, அவை ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் அல்லது மாநிலங்களின் குழுவிலும் உள்ள உயர் நீதிமன்றங்கள்.உயர் நீதிமன்றங்களுக்கு கீழே, துணை நீதிமன்றங்களின் வரிசைமுறை உள்ளது.

94. ஈ. இந்திய அரசியலமைப்பின் 348 வது பிரிவு உச்ச நீதிமன்றத்திலும் உயர் நீதிமன்றங்களிலும் பயன்படுத்த வேண்டிய மொழியைக் குறிப்பிடுகிறது.பிரிவு 348 இன் படி, உச்ச நீதிமன்றத்திலும் ஒவ்வொரு உயர் நீதிமன்றத்திலும் உள்ள அனைத்து நடவடிக்கைகளின் மொழியும் ஆங்கிலமாக இருக்கும்.

95. இ. இ-நீதிமன்றங்கள் திட்டம் 2005 இல் நிறுவப்பட்டது.திட்டத்தின் படி, தாலுகா நீதிமன்றங்கள் உட்பட அனைத்து நீதிமன்றங்களும் கணினிமயமாக்கப்படும்.2008 ஆம் ஆண்டு திட்டத்தின் படி, அனைத்து மாவட்ட நீதிமன்றங்களும் திட்டத்தின் கீழ் தொடங்கப்பட்டன.2010 இல், அனைத்து மாவட்ட நீதிமன்றங்களும் கணினிமயமாக்கப்பட்டன.காணொளி மாநாடு மூலம் சாட்சிகளை உருவாக்குவதும் இந்த திட்டத்தில் அடங்கும்.அனைத்து நீதிமன்ற வளாகங்களிலும் நீதித்துறை சேவை மையங்கள் உள்ளன.பொதுமக்களும் வக்கீல்களும் நேரடியாக நடந்து வழக்கு நிலை, மேடை மற்றும் அடுத்த விசாரணை தேதிகளைக் கேட்கலாம்.